باز نشر به مناسبت شهادت امام سجاد علیه السلام از وبلاگ قبلی
آن چنان که در کتاب های معتبر نقل شده امام سجاد علیه السلام در روز عاشورا به شدت بیمار بود تا جایی که حتی توان برخاستن نداشت و حتی نقل شده که در اوج جنگ و زمانی که امام حسین علیه السلام تنها مانده بود، زره و شمشیر خود را طلبید تا به میدان برود ولی از شدت تب و ضعف نتوانست سر پا بایستد و به زمین خورد.
این بیماری شدید از الطاف خفیه الهی بود تا دشمنان طمع کشتن حضرت را نداشته باشند و جان امام چهارم از گزند دشمنان حفظ شود و سلسله امامت قطع نشود. نقل شده در زمان غارت خیمه های اهل بیت علیهم السلام، وقتی عده ای از لشکریان به امام سجاد علیه السلام رسیدند، یکی از آن ها خواست امام سجاد علیه السلام را نیز به شهادت برساند اما شدت بیماری و ضعف به اندازه ای بود که برخی مانع این کار شدند و گفتند : او از این بیماری جان سالم به در نخواهد برد بهتر است دستمان را به خون کشتن او آلوده نکنیم.
اما تصور و توهم غلطی بین برخی از مردم جاافتاده که امام سجاد علیه السلام تمام عمر خویش (59 سال) را بیمار و ـ نعوذ بالله ـ علیل بوده و در منصب الهی امامت هیچ کاری انجام نداده است و به غلط از این امام جلیل القدر با عنوان «امام بیمار» تعبیر می کنند در حالی که واقعیت خلاف این است و امام از عصر عاشورا علیرغم ادامه بیماری در راه کوفه و شام و بعد از آن و پس از شفای کامل تا آخر عمر شریف خویش ـ در دوره 33 ساله امامتش ـ به شیوه ای پسندیده و حکیمانه به تربیت مؤمنین و امامت امت اسلام پرداخته که آثار آن در زمان فرزندش امام باقر علیه السلام متجلی شده و تا به امروز باقی مانده است. نمونه ای از آن ها، مجموعه دعاهای پرمغز و معرفت افزا و بی بدیل «صحیفه سجادیه» است که از آن با عنوان «زبور آل محمد» تعبیر می شود.
یکی دیگر از آثار بسیار ارزشمند باقی مانده از امام سجاد علیه السلام، «رساله حقوق» امام سجاد علیه السلام است که بزرگترین منشور حقوق موجود در عالم هستی است.
جهت مطالعه مطالب بیشتر در ارتباط با امام سجاد علیه السلام «اینجا» را کلیک کنید.
